Język hindi od podstaw – pochodzenie, zasady i nauka

Czy wiesz, że w Indiach jest aż 22 języki urzędowe, o których mówi konstytucja? Wynika to z podziału kraju na stany. Jednak oficjalnymi dwoma językami, które najczęściej można usłyszeć są hindi oraz angielski.

Hinduski jest uważany za język międzynarodowy oraz biznesowy. Jego nauka wcale nie musi być trudna – zwłaszcza jeśli znasz inne języki, chociażby angielski.

Aby ją sobie ułatwić, polecamy lepiej poczuć klimat Indii. Pomogą w tym kino, muzyka, festiwale hinduskie.

Zacznijmy jednak od początku, czyli od pochodzenia, historii i faktów na temat hindi i innych dialektów indyjskich.

Skąd wywodzi się język hindi?

Nazwa „hindi“ pochodzi z perskiego i oznacza „język znad rzeki Indus”. Perskojęzyczni Turkowie, którzy na początku XI wieku najechali równiny Pendżabu (w przekładzie na polski „Pięciorzecze”, od przecinających szeroką równinę pięciu dopływów Indusu), nazwali tak język, którym posługiwała się miejscowa ludność.

Hindi jest językiem indoeuropejskim, powstałym w wyniku standaryzacji języków hindustańskich, przy użyciu znaków i słownictwa sanskryckiego. Używany jest głównie w północnych i środkowych Indiach.

To język indoeuropejski z gałęzi indo-aryjskiej, będącej największą rodziną wywodzącą się z sanskrytu i różnych prakrytów, połączony z pismem dewanagari, czytanym i zapisywanym od lewej do prawej.

W jakich językach mówią Hindusi?

Hinduski jest jednym z dwóch języków urzędowych w Indiach, obok angielskiego.

77% Hindusów posługuje się językiem indoaryjskim (z którego najczęściej używanym w Republice Indii jest właśnie hindi, będąc językiem ojczystym dla 422 milionów Hindusów, czyli 41% populacji), a 20% językiem drawidyjskim.

Pod względem liczby użytkowników zajmuje czwarte miejsce na świecie.

Używany jest także za granicą, gdzie rezydują przedstawiciele hinduskiej diaspory (Nepal, Mauritius, Fidżi, Surinam, Wielka, Brytania, Stany Zjednoczone i inne). Globalnie, hindi włada ponad 400 mln użytkowników. Posługują się nim również hinduscy imigranci w Europie Zachodniej. To jeden, z najbardziej zróżnicowanych języków świata.

Przed rozbiorem Indii i Pakistanu w 1947 r. hindi – oficjalny język Indii i Urdu – był również oficjalnym językiem Pakistanu. W swojej potocznej wersji język w różnych krajach był określany nazwą hindustani.

Język hindi a urdu

Oba języki mają w swej formie standardowej tę samą strukturę gramatyczną i podstawowe słownictwo. Widoczne są w nich jednak różnice leksykalne: hindi posiada wiele zapożyczeń z sanskrytu, natomiast w języku urdu słychać wyraźne wpływy języka perskiego i arabskiego.

Hindi jest oficjalnie pisany alfabetem devanāgarī (od lewej do prawej), a jego słownictwo pochodzi głównie z sanskrytu, podczas gdy urdu jest pisane alfabetem arabskim (od prawej do lewej), ze słownictwem pochodzącym z perskiego.

Składnia i czasowniki obu języków pochodzą z sanskrytu, co sprawia, że są wzajemnie zrozumiałe w mowie, w której dzielą część swoich słowników. Niemniej jednak sanskrytyzacja hindi i persyzacja urdu od czasu odzyskania przez Indie niepodległości w 1947 r. nie pozwalają już na tak dokładne zrozumienie między użytkownikami tych dwóch języków.

Obecnie hindi i jego dialekty, takie jak bhojpuri, są stosowane przez co najmniej miliard ludzi na całym świecie, głównie w Indiach, Nepalu i diasporze północno indyjskiej, takiej jak Mauritius.

Znaczna część języka hindi, którym mówi się poza subkontynentem, bardzo różni się od standardowego języka indyjskiego. Większość jego użytkowników w Pakistanie i niektórzy indyjscy muzułmanie nazywają swoją wersję hindustańskiego „urdu” zamiast „hindi” czy „hindustani”. 

Dialekty językowe i języki urzędowe

Indie zamieszkiwane są przez różne ludy, które posługują się w sumie 415 językami. Nie ma tu jednego języka narodowego.

Pasem hindi nazywane są obszary Indii, w których hindi jest uznany językiem urzędowym. Należą do nich:

•      Himachal Pradesh,
•      Delhi (również khari boli – na jego bazie powstał język hindustani),
•      Hariana,
•      Uttar Pradesh (również język bagheli i awadhi, bradź),
•      Madhya Pradesh (również język bagheli),
•      Bihar (również języki bihari),
•      Uttarakhand (również język kumauni),
•      Jharkhand,
•      Radżastan (również język radżastani),
•      Chattisgarh (również język chattisgarh).

Konstytucja Indii zawiera 22 języki urzędowe.

To bengalski, hindi, maithili, nepali, sanskryt, tamilski, urdu, assamski, dogri, kannada, gudżarati, bodo, manipuri (zwany także emeitei-lon), orija, marathi, santali, telugu, pendżabski, sindhi, malajam, konkani i kaszmirski. Tamilski i sanskryt (uznawane przez niektórych uczonych za lingua franca Indii) to jedyne dwa urzędowe języki klasyczne.

Specjalny status oficjalnych języków komunikacji w rządzie centralnym Indii został przyznany hindi i angielskiemu. Oznacza to również, iż hindi jest oficjalnym językiem administracji stanowej.

Transakcje w indyjskim parlamencie mogą odbywać się wyłącznie w języku hindi lub angielskim. Język angielski może być używany w celach urzędowych, takich jak postępowania parlamentarne, sądownictwo, komunikacja między rządem centralnym a rządem stanowym.

Hindi jest podstawowym językiem wykładowym w szkołach, na równi z językiem angielskim i językiem zamieszkiwanego stanu.

Pozostałe języki urzędowe

Na poziomie stanowym stosowane są następujące języki urzędowe:

• assamski (język urzędowy w stanie Asam),
• bengalski (język urzędowy w stanach Tripura i Bengal Zachodni),
• bodo (język urzędowy w stanie Asam),
• dogri (język urzędowy w stanie Dżammu i Kaszmir),
• gudźarati (język urzędowy w stanach i terytoriach Dadra i Nagarhaweli, Daman i Diu oraz Gujarat),
• hindi (język urzędowy w stanach i terytoriach Andamany i Nikobary, Bihar, Czandigarh, Chhattisgarh, Delhi, Hariana, Himachal Pradesh, Jharkhand, Madhya Pradesh, Radżastan, Uttar Pradesh i Uttarakhand),
• kannada (język urzędowy w stanie Karnataka),
• kaszmirski (język urzędowy w stanie Dżammu i Kaszmir),
• konkani (język urzędowy w stanie Goa),
• maithili (język urzędowy w stanie Bihar),
• malajalam (język urzędowy w stanach Kerala i na Lakszadiwach),
• manipuri (język urzędowy w stanie Manipur),
• marathi (język urzędowy w stanie Maharashtra),
• nepali (język urzędowy w stanie Sikkim),
• orija (język urzędowy w stanie Orisa),
• pendżabski (język urzędowy w stanie Pendżab),
• sanskryt (język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesno nowożytnych Indii, używany w ceremoniach religijnych oraz przez niewielkie grupy ludności rozproszone po całym kraju),
• santali (właściwy dla grupy plemion zamieszkującej płaskowyż Chota Nagpur na terenie stanów: Bihar, Chhattisgarh, Jharkhand i Orisa),
• sindhi (zachodnie pogranicze stanów Gujarat i Radżastan),
• tamilski (język urzędowy w stanach i terytoriach Puducherry i Tamilnadu),
• telugu (język urzędowy w stanach Andhra Pradesh i Telangana),
• urdu (język urzędowy w stanach Dżammu i Kaszmir i Telangana).

źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/J%C4%99zyki_urz%C4%99dowe_Indii

Dewanagari – hinduski alfabet

Dewanagari, z sanskrytu देवनागरी (devanāgarī), to pismo alfabetyczne używane w sanskrycie, prakrycie, hindi, nepalskim, marathi i kilku innych językach indyjskich. Jest to jeden z najczęściej używanych skryptów w północnych Indiach i Nepalu.

Pochodzi bezpośrednio od pisma brahmi, czyli najstarszego systemu pisma indyjskiego. Szacuje się, że początki pisma brahmi miały miejsce w III wieku przed naszą erą, czyli ponad 2300 lat temu.

Pismo brahmi ewoluowało zaś z alfabetu aramejskiego, a ten z alfabetu fenickiego.

Dewanagari jest pisane poziomo, od lewej do prawej, bez rozróżnienia na wielkie i małe litery.

Składa się z 44 znaków: samogłoski + spółgłoski oraz ligatur (połączenia spółgłosek tworzących nowy znak). Znaki te pogrupowane są najczęściej po 5 lub 4 w rzędzie o podobnym zestawieniu brzmieniowym.

Nad każdym znakiem (z dwoma wyjątkami) znajduje się pozioma linia (tzw. matra).

To pismo niemal fonetyczne, w którym symbol zawsze reprezentuje ten sam fonem, nawet jeśli istnieją pewne odmiany jednego języka lub dialektu. Podstawowa jednostka, zwana akshara (od sanskryckiego अक्षर – aksara, co oznacza „litera, znak”) składa się albo z grupy jednej lub więcej kolejnych spółgłosek, po których może następować samogłoska, albo z jednej samogłoski.

Gdy samogłoska występuje po spółgłosce, jest reprezentowana przez znak diakrytyczny, dołączony do tej spółgłoski. Gdy kilka spółgłosek następuje po sobie, są one reprezentowane przez ligaturę. Aksara jest często, ale nie zawsze, sylabą słowa.

Obecnie dewanagari używa tych samych znaków interpunkcyjnych, co alfabet łaciński, z wyjątkiem końcówek wersetów i zdań w tradycyjnym piśmie.

Wpływ kolonizacji Indii na język Hindusów

Brytyjska przygoda w Indiach rozpoczęła się w 1600 roku, wraz z założeniem w Londynie firmy handlowej – The Company of Merchants of London Trading into the East Indias, lepiej znanej jako East India Company (EIC).

Firma uzyskała monopol na handel między Wyspami Brytyjskimi a Azją. Indie Brytyjskie znajdowały się pod panowaniem angielskim od 1757r. aż do odzyskania niepodległości 15 sierpnia 1947r. Po dwóch dniach negocjacji urzędnicy brytyjscy i indyjscy postanawiają podzielić swoje dawne terytorium na dwa: Indie i Pakistan.

Kolonizacja brytyjska miała również duży wpływ na język wraz z rosnącą integracją języka angielskiego ze społeczeństwem indyjskim.

Co więcej, angielski stał się drugim językiem urzędowym kraju, powszechnie używanym w najwyższych warstwach społeczeństwa, w administracji, służbach i dużej części prasy ogólnokrajowej. Wiele angielskich słów znalazło się zatem w słowniku hindi, zwłaszcza we wszystkim, co dotyczy technologii i administracji, dwóch filarów brytyjskich stosunków z Indiami.

Zapożyczenia takie jak telefon, radio, telewizja, autobus, samochód, jak również dyrektor, lekarz, teczka to angielskie słowa, które zostały przyswojone i zmodyfikowane w celu dostosowania do indyjskiej wymowy – szpital staje się w ten sposób aspatâl.

5-30% Hindusów posługuje się językiem angielskim w zależności od stopnia zaawansowania. Nierzadko słyszy się słowa, a nawet całe zdania agielskie wpadające do rozmowy, zwłaszcza w przypadku osób pochodzących z klasy średniej i wyższej.

Nauka hindi w praktyce

Jak długo trwa nauka hindi? To jedno z pierwszych pytań, jakie zadają sobie wszyscy zainteresowani nauką języków, niestety nie ma na nie łatwej odpowiedzi. Nauka języka to złożony proces, który różni się dla każdej osoby w zależności od kilku różnych czynników.

Czas poświęcony na naukę

Oczywiście czas potrzebny na naukę języka hindi zależy również od tego, ile czasu planuje się poświęcić na naukę języka codziennie, co tydzień lub co miesiąc. Badania dowiodły, że osoby uczące się, które chcą przeznaczyć godzinę dziennie na naukę gramatyki, zapamiętywanie słówek, oglądanie filmu czy czytanie książki – uczą się znacznie szybciej niż ci, którzy uczestniczyli w cotygodniowym kursie.

Motywacja do nauki

Nie jest tajemnicą, że utrzymanie motywacji jest kluczem do nauki nowego języka. Przeprowadzono wiele badań dowodzących, jak ważna jest motywacja w nauce języków. Pamiętaj, dlaczego chcesz się uczyć hindi, a to może pomóc Ci osiągnąć zamierzony cel, a tym samym skrócić czas potrzebny na naukę.

Hindusi naprawdę doceniają wysiłek obcokrajowców wkładany w próbę porozumiewania się w ich rodzimym języku. Oznacza to, że będą bardziej niż chętni do dostosowania tempa wypowiedzi do rozmówcy, używania łatwiejszego słownictwa, a nawet mowy ciała, aby upewnić się co do jasności kontekstu wypowiedzi. Hindi należy zatem do tych języków, których uczenie wiąże się z dużą potrzebą wsparcia ze strony natywnych użytkowników.

A może poza komunikacją, do nauki zachęci Cię także bogata kultura, sztuka hinduska lub literatura hindi?

Różnorodność Indii – poznanie kraju pomoże w nauce

Tętniące życiem miasta, świąteczne tradycje, orientalny klimat, piękno krajobrazu, duchowość, nowoczesność, mieszanka religijno-etniczna, bioróżnorodność… To właśnie w Indiach widać najlepiej jak tradycja miesza się z nowoczesnością, bogactwo z biedą, a duchowość z cielesnością. To kraj silnych kontrastów. Zwolennicy dobrej kuchni również nie będą nim zawiedzeni. Kuchnia indyjska zachwyca fuzją smaków, które mogą zaskoczyć europejskie podniebienia.

Happy Holi – zainspiruj się kulturą

Happy Holi!

Właśnie taki radosny krzyk usłyszysz, jeśli masz szczęście uczestniczyć w hinduskim festiwalu. Mężczyźni, kobiety i małe dzieci biorą udział w gigantycznej bitwie z użyciem kolorowych proszków i tańcami w rytm przyjemnej muzyki.

Każdy pigment wiąże się z określoną symboliką. Pomarańczowy uosabia optymizm, zieleń – harmonię, czerwień – radość i miłość.

W ciągu kilku minut zostaniesz pomalowany od stóp do głów. Cel święta: spotkanie z rodziną lub przyjaciółmi przy tandzie – tej słynnej mieszance mrożonego mleka, migdałów, przypraw i konopi, – bez względu na religię i przynależność do kast.

Znajomość innych języków a hindi

Jeśli znasz już język obcy lub zostałeś wychowany jako dwujęzyczny, możesz zaoszczędzić czas, ucząc się hindi. Osobom dwujęzycznym łatwiej jest nauczyć się trzeciego języka, co udowodniło szereg badań lingwistycznych.

Język biznesowy?

Według najnowszego raportu CSA Research, wśród 100 najpopularniejszych języków online, hindi odnotował ogromny wzrost (aż o 66%), co wynika głównie z użytkowania internetu mobilnego, prowadzenia inwestycji rządowych i innych inicjatyw na subkontynencie.

Na arenie międzynarodowej zaproponowano dodanie języka hindi do listy języków urzędowych Organizacji Narodów Zjednoczonych. W przypadku zatwierdzenia wszystkie dokumenty ONZ muszą być spisane w tym języku.

Hinglish – hybryda nie do przeoczenia

Okres stu lat kolonizacji brytyjskiej zakorzenił język angielski wśród mieszkańców Indii. Ze względów kulturowych i lingwistycznych angielski hinduski bardzo się różni od standardowego i określa się go mianem „hinglish” (połączenie słów „hindi“ i „english“).

Język obejmuje przełączanie kodów lub translanguage między tymi językami, dzięki czemu są one swobodnie wymieniane w zdaniu lub między zdaniami. Hinglish może również odnosić się do zromanizowanego hindi – hindi pisanego pismem łacińskim (zamiast tradycyjnego dewanagari), często również zmieszanego z angielskimi wyrazami lub zwrotami.

Poza tym hinglish posiada wiele zapożyczeń, a makaroniczno-hybrydowe użycie języka angielskiego i języków subkontynentu indyjskiego stanowi o jego wielkiej różnorodności.

Zainteresuje Cię też: Jak się uczyć języka angielskiego? Poznaj najlepsze podcasty do nauki angielskiego

Bollywood

Jednym z najistotniejszych czynników ciągle wspierających obecność języka angielskiego w Indiach jest Bollywood – indyjski przemysł filmowy i muzyczny, który ma też dobrze ugruntowaną pozycję w świecie biznesu, zwłaszcza w bardzo lukratywnych sektorach, jak np. sektor nowoczesnych technologii, a także w obsłudze klienta.

Kino Bollywood ma również wielu miłośników w Polsce. Jeśli jesteś jednym z nich – pomyśl o nauce języka hinduskiego. Może być ona początkiem Twojej indyjskiej przygody – pomoże np. zmotywować do wyjazdu do kraju albo w zdobyciu nowych kompetencji potrzebnych do zmiany pracy.

Jeśli natomiast myślisz o ekspansji biznesowej na rynek indyjski – warto znać również angielski. Znajomość hindi będzie natomiast dodatkowym atutem, mile widzianym przez Hindusów.

W tłumaczeniach z i na hindi pomożemy z chęcią pomożemy – skorzystaj z naszych usług i przetłumacz każdy dokument – w pełni online na dogadamycie.pl